Anladım
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,
Kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,
Okuyarak dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını,anladım.
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinde neden yalın ayak koştuğunu anladım.
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım.
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.
Bir insanı herhangi biri kırabilirmiş,ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş
Çok acıttığında anladım.
Fakat,
Hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım.
Yalan söylememek değil,
Gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğumda anladım.
Sana ihtiyacım var gel!
Diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana git dediğimde anladım.
Biri sana git dediğinde kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde, gittiğimde anladım.
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,
Her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.
Özür dilemek değil,affet beni diye haykırmak istemekmiş pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım.
Ve gurur kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgiyi bulduğumda anladım.
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.
Sevgi emekmiş emek ise vazgeçmeyecek kadar,
Ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.