Besbelli ölümüm sabahleyindir,
Ilk ışık korkuyla girerken camdan,
Uyan başucumdan perdeyi indir,
Mum olduğu gibi kalsın akşamdan
Sonra koş terliklerle haber vermeye,
Kiracım bu sabah can verdi diye,
Uç beş kişi duysun ve belediye,
Beni kaldırmaya gelsin diye odamdan.
Evden çıkar çıkmaz omuzda tabut,
Sen de eller gibi adımı unut,
Kapımı birkaç gün için açık tut,
Eşyam bakakalsın diye arkamdan...
Şair: Ahmet Kutsi TECER